ch. 17
Att.17.1
De pietate autem Attici quid plura commemorem? cum hoc ipsum vere gloriantem audierim in
funere matris suae, quam extulit annorum nonaginta,
cum ipse esset septem et sexaginta, se numquam cum
matre in gratiam redisse, numquam cum sorore fuisse
in simultate, quam prope aequalem habebat.
Att.17.2
quod est signum aut nullam umquam inter eos querimoniam intercessisse,
aut hunc ea fuisse in suos indulgentia, ut, quos amare deberet, irasci eis nefas duceret.
Att.17.3
neque id fecit natura solum, quamquam omnes
ei paremus, sed etiam doctrina: nam principum philosophorum ita percepta habuit praecepta, ut iis ad
vitam agendam, non ad ostentationem uteretur.
